Często górną kieszonkę marynarki, mylnie nazywa się butonierką, jednak jest to tzw. brustasza, w którą wkłada się poszetkę, czyli „chustkę”. Butonierka (z fr. boutonnière - dziurka od guzika, pętelka) zaś to zamarkowana lub przecięta dziurka, umieszczona w klapie marynarki, w którą wkłada się kwiat, miniaturkę orderu itp.
Dawno temu marynarki miały inny fason niż dzisiaj - zapinano je wysoko pod szyją. Wraz z upływem czasu i zmieniającą się modą zaczęto odpinać najwyższy guzik i odchylać górną część marynarki. W końcu zniknął guzik, jednak dziurka po lewej stronie pozostała. Początkowo jej nie rozcinano, aż w końcu rozcięto, żeby znalazła jakieś sensowne zastosowanie.
Butonierka stała się niezastąpioną częścią garnituru męskiego w dniu ślubu. Jest to niewielka dekoracja kwiatowa, którą przypina się do garnituru Pana Młodego z lewej strony. Męska część orszaku ślubnego: świadkowie, drużbowie i członkowie rodziny także mogą być nimi udekorowani ale ich ozdoby powinny być mniejsze i skromniejsze. Kwiat w butonierce Pana Młodego powinien być stylistycznie dobrany do bukietu Panny Młodej. Do fraka, bez względu na kolor wiązanki Panny Młodej, wkłada się kwiat biały. Decydując się zaś na smoking należy unikać przypinania ozdób do jego klap.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz