Butonierka

Butonierka (z fr. boutonnière) taką nazwę nosi luka umieszczona w lewej klapie marynarki, wycięta albo ukryta. To wspomnienie marynarek z dawnych czasów, które zapinane były aż pod szyje. Z upływem lat zaczęło się nosić marynarki z odpiętym guzikiem u góry i obłożonymi klapami. W krótkim czasie zrezygnowano z guzika, zaś w jego miejsce rozpoczęto przypinać kwiatek. W marynarkach dwurzędowych spotyka się butonierki w dwie klapy.  W Polsce nazwa butonierka niezwykle często jest mylone z poszetką, inaczej dekoracyjną chusteczką, jaką wkładamy do brustaszy – małej kieszeni  umiejscowionej na piersi marynarki.

Podstawowy dodatek, jaki wolno umieścić w butonierce, to żywy kwiat, w dzisiejszych czasach stosowany jest podczas ceremonii na ślubach, w trakcie balów, ale należy przypomnieć, że dawniej w dwudziestoleciu międzywojennym umieszczony w butonierce kwiat był całkowicie powszechnym dodatkiem eleganckich mężczyzn, również w codziennym stroju. Najbardziej popularny kwiatek w butonierce to goździk w wersji białej lub czerwonej. Goździka może zastąpić róża. Kwiatki powinny być pojedyncze, pozbawione ozdób i innych dodatków.

Jeśli mowa o Panu Młodym, idealnie będzie, jeśli kwiatek będzie ascetyczny oraz dobrana do wiązanki Narzeczonej. Te dodatki mogą wykorzystać również pozostali panowie z najbliższego otoczenia – ojcowie Państwa Młodych, bracia czy świadkowie.

Do fraka, bez względu na kolor bukietu Panny Młodej, wtyka się kwiat biały. Wybierając zaś smoking nie przypina się ozdób w jego klapy.

Inną ozdobą stroju mężczyzny może być przypinka na klapę marynarki. Ona często składa się z takich samych roślin i dodatków, jak pęk kwiatów Panny Młodej. Aktualne trendy mówią, że przypinka ma być kontrastująca z bukietem, a jednak dopasowana pod względem stylu.